Fietstocht naar Grenoble

Donderdagmiddag 06 oktober 2022

De eerste overnachting op een camping bij Arcen in Limburg

Zondagochtend 9 oktober 2022

Carel en ik verlieten ons overnachtingsadres na een stevig Bütgenbach/Belgisch ontbijt. Wij pakten de Vennbahnweg weer op richting Monschouw. Vele kilometers langzaam klimmend en afdalend later  kwamen wij een afslag richting Monschouw. Wij moesten nog inkopen doen en besloten dat in Monschouw te doen. De weg naar Monschouw was een korte maar heftige afdaling. Aan gekomen in het oude toeristische stadje tussen de bergen vernamen wij dat er helemaal geen winkels waren behalve een of twee bakkers. Na  langzaam tussen alle toeristen door enkele smalle steile straatjes hobbelen over kinderkopjes te hebben gefietst vonden wij bakker waar enkele broodjes kochten. Carel trakteerde.

Vervolgens moesten wij de korte (3km) steile helling weer op terug naar de Vennbahweg. Al snel daarna verlieten wij de Vennbahnweg weer in de richting van de overnachtingsplek die Carel had geboekt. Dat bleek een plaatsje in de Eifel ten zijn. Irrhausen. De weg er naar was een nieuwe uitdaging met heel steile klimmen en afdalingen. Toen wij arriveerden in Irrhausen hadden er ruim 80 km opzitten. Daar konden wij bijkomen van al het op en neer fietsen.

Tot zover dag 4.

Tonny

 

Maandagochtend 10 oktober.

Deze ochtend namen Carel en ik afscheid. Carel had het voornemen om in drie dagen via een andere meer oostelijke route terug te fietsen naar Lievelde. Wij fietsten eerst nog een 10 km de zelfde route tot Dasburg. Daar stond onze teller inmiddels op 380 km. Vandaar gingen we elk onze eigen weg. Zelf wilde ik de Middellandse zee fietsroute volgen. Die kon ik oppikken in het plaatsje Oberwampach. Omdat wij tot dan op een flinke hoogte waren gekomen kon ik die wat meer afdalen dan  klimmen. De weg slingerde grotendeels langs een sterk meanderend riviertje in Luxemburg tussen de bergen door. Dat betekende veel kilometers maken maar weinig vooruit in zuidelijke richting komen. Op weg naar een plek om te overnachten bleek dat de meeste campings in Luxemburg al waren gesloten. 

Aan het eind van de middag begon het te motregenen. Ik stopte bij een gesloten camping om te schuilen. Er stonden een paar ruime tenten met daarin een picknickbank. Omdat het een beetje druilerig bleef besloot ik te blijven. Ik ging eerst wat zitten opdrogen in een cafeetje vlakbij onder genot van een kannetje hete thee. Daarna liep ik terug naar de camping waar ik in een van de tenten ging overnachten in mijn slaapzak op mijn slaapmatrasje.

Tot zover dag 5

Tonny

 

Dinsdag 11 oktober.

De dag vroeg begonnen met kort ontbijt. Daarna de slaapzak en het slaapmatje opgerold en ingepakt. Half negen ging van start. De eerste hele dag in mijn eentje. Fijn dat ik op flinke hoogte kan beginnen. Na eerst nog een tijdje mee slingerend met het meanderende riviertje met vooral veel afdalen verliet de route het riviertje en kwam in meer landelijk gebied terecht. De route begon hier wat minder te slingeren en ging van dorpje naar dorpje. Ook was het vooral veel afdalen. De energie die in de vorige dagen in hoogte hadden opgeslagen kwam. Nu weer vrij. Al spoedig passeerde ik de stad Luxemburg aan oost zijde. Het was hier aanzienlijk drukker met verkeer. Na de stad Luxemburg bleef nog lang afdalen. Onverwacht snel zag ik een groot bord met Frankrijk. Verder afdalen en af en klimmen kwam ik die middag al vroeg aan bij rivier de Moesel (Moselle). Het werd wat vlakker en kon nog steeds goed doorfietsen. Ook veel mensen in Frankrijk reageerden vol verbazing als me zagen. Dat deed me enigszins denken aan de reacties vroeger van mensen die voor het eerst een auto door hun dorp zagen rijden. Omdat het nog steeds heel mooi weer was het het fietsen zo voorspoedig verliep ben nog tot half zeven doorgefietst. Kort voordat ik stopte had een bed gereserveerd in een auberge bij het stadje Courselles Chaussie. De teller stond bij aankomst op 594 km. Dat wil niet zeggen dat ook al bijna 600km vooruit was gekomen richting Grenoble. Voor al de ommetjes, stukjes verkeerd fietsen en slingeren met meanderende riviertjes mag daar 30 to 40 % van worden afgetrokken.

 

Tot zover dag 6

Tonny

 

Woensdag 12 oktober.

Deze ochtend was het niet nodig om eerst de tent aan de buitenkant droog te vegen en ook de slaapzak en slaapmatje zaten nog in de fiets. Met mooie zonnige dat in het vooruitzicht vroeg van start dus. D.w.z. z 8.45 uur.

Fietsen door een reeks van dorpjes zag ik een groepje met schoolkinderen met begeleiding lopen Enkele kinderen hadden mij al gezien en redden in mijn richting. Ik stopte en wachtte tot de groep bij mij was. De kinderen spraken Engels en waren benieuwd wat dat voor voertuig was. Ik heb ze wat dingen uitgelegd. Verrast waren ook zij dat er geen motortje in fiets zat. Natuurlijk waren de kinderen nieuwsgierig hoe ik dan fietste e  waar pedalen zaten. Na  nog even nagepraat te hebben fietste ik verder.  Wat verder op was de fietsroute afgesloten. Er stond echter nergens hoe ik dan wel moest fietsen. Ik toen het hek wat opzij geschoven er langs fietste en weer terug gezet. Een stukje verder werd echt moeilijk om de opgebroken weg te passeren. Na lopend de ligfiets met mij mee slepend om gaten heen bleek een stuk verder Day er een tunnel onder spoor werd aangelegd. Er was nog een betonrandje waar ik net met de fiets overheen paste. Na de gehannes kon ik na ook nog wat hulp van een van de bouwvakkers mijn weg vervolgen. Hij bleek verbaast dat ik er met mijn fiets toch langs was gekomen. Ik liet hem weten dat ik geen keus had omdat er geen omleiding stond aangegeven. Het vervolg ging weer soepel. Eerst lange stukken langs het spoor. Daarna weer over landelijke weggetjes van dorpje naar dorpje.  Ik stopte al na 62 km omdat ik eindelijk een camping vond die geopend was. Dat was omstreeks 14.00 uur in de middag. Ik heb daar heerlijk in het zonnetje mijn lunch gegeten. Wachtend tot de beheerder mij een plekje op de camping aanwees. Ik was de enige met een tent. De stroom was van de paal bij mijn tent al afgesloten. Ik moest me daarom nogal behelpen met het opladen van mijn mobiel voor de volgende dag. Ook had ik gehoopt hier mijn was te kunnen doen maar helaas was de wasruimte op slot en de eigenaar had de sleutel en was niet bereikbaar. Volgende beter!

Tot zover dag 7.

Tonny

 

Donderdag 13 oktober.

Zoals inmiddels gewend begon de ochtend met het droogvegen van de tent aan de buitenkant. Het had ook nog net even geregend rond 7 uur. Om te voorkomen dat mijn handdoek drijfnat zou worden heb ik eerst de grote druppels van de tent geschut. Het inpakken begint inmiddels te wennen en verliep snel. Na een paar boterhammen met camembert te hebben genoten en de stoel ik de avond te voren had geleend weer terug had gezet kon de fietsdag weer beginnen. Het was vandaag een landschap met heel akkers. Een stuk minder hoge heuvels dan gisteren. De stukken klimmen waren in het begin wel langer net als afdalingen. Regelmatig toch nog een steil stukje klimmen en dan kwam slecht voetstap vooruit. Soms zelfs niet meer dan 3 km per uur. Dan was het letterlijk de pedalen 1 voor 1 van me afduwen om vooruit te komen. Ook vandaag kwam ik door allerlei dorpjes. Af en passende een toeterende vrachtwagen waarvan de chauffeur gelijktijdig de duim opstak. Ook vandaag kwam ik in dorpje een klein klasje tegen. Ik denk groep 3 of 4. Ik stopte vlak bij hen langs de stoep. De kinderen en beide juffen waren zeer nieuwsgierig en in mijn gebrekkige frans kon toch begrijpbaar uitleggen wat dit voor een ding was. 

Langzaam werd het wat minder heuvelachtig en plotseling na een stevig klimmetje fietste ik op een hele lange weg zo vet ik kijken kon door een uitgestrekt bos. De weg was bijna vlak. Hij golfde wel maar ik kon met de snelheid die ik op de lichte afdalingen elke keer toch met niet te extra inspanning de top van de volgende bult goed halen. Het hele traject had ik daarom snel afgelegd. Maar toen kwam in een ander landschap terecht met heel veel kortere en langere klimmetjes. Eerst heel veel meer klimmen dan afdalen tot ik weer een hoogste punt had bereikt. En dan ging het andersom.  Inmiddels was het ligt begonnen te motregenen. Voor mij was de lucht nog redelijk helder. Telkens leek het alsof onder wolken uit fietste. Maar trok de bewolking ook daar weer dicht. Dag heb ik nog een uurtje of twee volgehouden in de toch een camping te bereiken. Toen het toch meer begon te regenen ben ik gestopt. Heb gebeld voor een kamer en die op 100 meter afstand te zijn van waar ik stond te schuilen. De teller stond toen op 784 km. 

Tot zover dag 8.

Tonny

 

Vrijdag 14 oktober.

De teller blijft vandaag op 784 km staan.

Eindelijk een goede kans voor een rustdag omdat voor vandaag en morgen  bijna 100 % kans op regen is voorspeld. Ik had de eerste rustdag vanwege het aanhoudende mooie weer tot nu toe uitgesteld. Ik was er wel aan toe. Ik kreeg zelfs tomaten roomsoep en thee met appelgebak geserveerd als avondmaal. Zelf had ik nog ee  appel brood met Franse kaas en een bakje met kwark bij me. Nu had ik ook tijd om de ervaringen van afgelopen dagen eens goed op te schrijven. Het motregende regelmatig en af en  toe was het droog. De middag ging ik met paraplu een wandeling maken naar een supermarkt in een nabijgelegen dorp op 3 km afstand. Daar kon ik ook wat geld pinnen. Via eenieder ik terug het logeeradres. Onderweg zag net als fietsend de afgelopen dagen, heel veel  populieren vol met maretak. Een plant die als parasiet leeft op de takken van bomen. Af en toe ik ook enkele andere soorten bomen waar de takken  de maretak groeide.  Eind van de middag kwam er nog een gast aan  bij de B&B. Het was een vrouw die een wandeltocht maakte door het gebied. Ze bleek tevens wandel en  fietstochten te organiseren in heel Frankrijk. Met name voor Amerikaanse toeristen. Zij sprak zowel goed Engels als Frans. Dat maakte het gesprek wat gemakkelijker omdat mijn Frans na vele jaren niet gebruikt te hebben, niet erg vloeiend was. Wij werden samen voor het avondeten uitgenodigd. De gastheer en gastvrouw waren zeer spraakzaam en vertelden over al de gasten die de afgelopen jaren bij hen langs kwamen. Uit al die verhalen bleek dat zijzelf helemaal niet hoefden te reizen omdat ze voldoende beleefden met en over hun gasten.

Na een uitgebreid Frans avondmaal met veel verhalen gingen wij elk naar onze kamer. Wat ik vergeten was te vertellen is dat toen ik gisterenmiddag aankwam in het dorpje er een journaliste van een regionaal dagblad naar mij kwam en alles wilde weten over mijn opvallende fiets en wat mij hier bracht. Natuurlijk hoorden daar een paar foto's bij.

Tot zover dag 9

Tonny 

 

Zaterdag 15 oktober

Gisteren had de gastvrouw ook nog mijn was gedraaid. Alhoewel die niet helemaal droog was geworden kon ik toch weer schone kleren op pad.  Alles was inmiddels ten minste 1 keer gebruikt.

De dag begon met wat motregen. 

Zoals inmiddels gewend kwam ik niet weg zonder dat de gastvrouw en man en ook de gast deze keer een paar foto's hadden gemaakt van deze bijzondere verschijning. Ik kon goed opschieten die ochtend ondanks de motregen. Regelmatig was het even droog en vervolgens begon het weer licht te motregenen. Zo ging een groot deel van de ochtend. In de loop van de ochtend werd ik gebeld door RTV Slingeland met de vraag of ik in een radio interview weer wat kon vertellen over waar ik ben wat doe en beleef.  Daarvoor laste ik natuurlijk op het juiste moment een korte fietspauze in. Rond de middag werd het wat helderder. Telkens leek het alsof ik onder de wolken wegfietste maar vervolgens trokken de wolken zich voor mij toch weer dicht. Onderweg was behalve mooie landschappen weinig op straat te beleven. Ik fietste daarom lang en gestaag door.  Einddoel van die dag was het plaatsje Marnay. Daar waren twee campings en meerdere B&Bs en een hotel volgens mijn reisgids. Kort voordag ik in het plaatsje aankwam ging bellen. Beide campings bleken gesloten. De B&Bs waren vol of ik kreeg de automaat. Het hotel bleek geen hotel meer te zijn. Het was al tegen de schemer. Was moest ik dien? Verder fietsen in het donker had geen zin. Dus maar besloten om toch naar een van campings te gaan en daar op een besloten plek mijn tent opgezet. Geen douche die avond dus!

De teller staat inmiddels op 912 km.

Tot zover dag 10

Tonny 

 

Zondag 16 oktober.

Gedurende de nacht was lucht helemaal opgeklaard. De voorspelling zei dat het vandaag en de komende dagen rond 24 graden zou worden. De tent was deze ochtend vrijwel droog. Die kon ik dus snel inpakken. Al om 08.30 uur zat ik in mijn ligfiets en vervolgde mijn weg. In de loop van de ochtend werd het al snel erg warm. Toch rook ik, net als de dagen daarvoor, als ik door dorpjes fietste overal houtrook. Uit ervaring weet ik dat dat een teken is dat de kachels die gebruik worden niet van de beste kwaliteit zijn. Er gaat daardoor ook heel veel warmte en dus geld verloren terwijl de lucht door de onvolledige verbranding ook nog eens erg ongezond is door de onverbrande roetdeeltjes (een soort teer) die nog in de rookgassen zitten.

Tegen 12 uur werd het zo warm in mijn fiets dat ik besloot te stoppen bij een cafeetje voor soort siësta. Het was zondag en dat betekent dat de  Fransen veel uit eten en drinken gaan. Zo ook bij het cafeetje waar lekker buiten zat. Direct werd de aandacht van de gasten getrokken door mijn fiets. Ze wilden er alles over weten. Zo langzamer hand had ik de juiste woorden in het Frans geleerd om alles uit te kunnen leggen. Af en aangevuld met een paar woorden Engels.

Wat mij opviel is dag wel erg veel wordt gerookt.  Na een lange pauze pakte mijn spullen weer bij elkaar en vertrok (nadat eerst nog een paar foto's waren gemaakt) om mijn weg te vervolgen. Ik stopte in het stadje Poligny na 62 km omdat hier een klim tot boven 600 meter zou beginnen.  Die wilde ik bewaren voor de volgende ochtend.

Een open camping was er niet. Wel een klein hotelletje  bij het station. Dat bleken heel vriendelijke mensen uit Portugal te zijn.

Ik kon mijn fiets in de garage zetten. Het restaurant was buiten dienst en ik mocht buiten op het terras mijn eigen meegebrachte eten gebruiken. Vandaag dus wel een heerlijke douche.

Tot zover dag 11

Tonny 

 

 

Zondag 16 oktober 2022

Ik ben inmiddels in het gebied dat de Jura heet. Bekend van de prehistorische dieren. Ik zit nu in het stadje Poligny vlag voor een grote klim tot 600 meter hoogte. Die ga ik morgen bedwingen. Inmiddels staat mijn teller op 988km. Maar naar Grenoble is het nog tenminste 400 km.

 

Gisteren 128 km gefietst. Vandaag 76 km.

 

Gisterenavond was ik in een dorpje Matnay. De twee campings waren gesloten, alle B&Bs waren vol kreeg ik de automatische beantwoorden. Het enige hotel bleek geen hotel meer te zijn. Toen toch maar in schemer naar de camping gefietst en op een beschut plekje mijn tent opgezet. Een douche zat er dus niet in.

 

Maandag 17 oktober. 2022

Vanochtend hoefde ik geen slaapzak en slaapmat op te rollen en geen tent in te pakken. Ik was dus vroeg klaar voor vertrek. Voordat ik aan de grote klim begon ging ik eerst even langs de minimarkt en bakker om eten voor onderweg in te slaan.

Bij de minimarkt liepen twee jonge jongens in een keurig strak pak en degelijk koffertje. Zij vertelden te studeren aan de hogere hotelschool. Ze waren benieuwd naar mijn fiets maar ik zag ook dat ze geïnteresseerd waren in wat en waar ik kocht. Ik zag ze even later ook bij de bakker op hoek naar mij staan kijken. Mogelijk hadden  ze een opdracht om toeristen  waar te nemen? 

Met voldoende voorraad ingeslagen begon ik aa  het eerste deel van de klim. De helling was vrij stijl en ik kwam gemiddeld met snelheid va  ongeveer 6 km stapvoets naar boven. De eerste "Col" op 579 meter hoogte bereikte ik na ongeveer een half uur zwoegen. Iets voorbij dit eerste hoogste punt kwam bij een prachtige uitzichtpunt. Ik stopte daar en maakte een filmpje. Er stond ook een picknickbank. Daar begon ik aan mijn ontbijt. Terwijl ik daar zat stopten er regelmatig auto's, vrachtwagens en fietsers. Allemaal kwamen ze even kijken bij mijn fiets met akelei vragen en de meesten vroegen mij te poseren naast de fiets alweer voor een foto. Een oudere man ma  op een gewone fiets begon een heel gesprek met mij en vertelde dat hij uit het noorden van Frankrijk kwam en daar wiskunde leraar  was geweest. Nu woonde hij hier in de buurt. In de Jura. Hij sprak ook redelijk Engels wat het gesprek makkelijker maakte. Natuurlijk kwam het gesprek ook op klimaat en milieu. Hij vertelde zoveel mogelijk te fietsen  maar dat hij ook een elektrische auto had. Tussen al de gesprekjes lukte het toch ook wat te eten. Verder fietsend bleef ik eerst een aantal kilometers min of meer op dezelfde hoogte.  Vlak was het alles behalve maar door de snelheid van de afdalingen te benutten om de volgende korte helling weer zonder veel moeite op te komen schoot ik wel flink op. Het was een mooie droge dag en 21 graden. Er stond af en toe best een flinke wind. Voor tegenwind is de fiets weinig gevoelig. Zijwind is wel goed te voelen. Vooral bij wat hogere snelheid. Rondom 14.00 uur stopte ik voor een pauze in Chatillon. Wat opviel is dat overal op de berghellingen koeien liepen met koebellen om. Dat was een mooi geklungel zo in de bergen. Op een gegeven moment kwam ik langs een bergweide vlak langs de weg. Toen ik aan kwam fietsen sprongen een paar koeien een stukje op de vlucht. Ik stopte aan de overkant van de weg en plotseling kwamen bijna alle koeien op een rijtje tegen draad aan staan om naar mij te kijken. Dat was een heel grappig gezicht. Vonden zijn misschien ook vandaag an die oranje  "koe" die naar hen keek. Na eerst weer te zijn afgedaald naar ongeveer 400 meter hoogte en weer een vrij vlak gedeelte te zijn overgestoken, kwam aan bij het erin van de tweede klim die mij op een hoogte bracht tot 610 meter. Daarna volgde een wat grotere afdaling met tussendoor wat kortere klimmetjes.  Uiteindelijk kwam ik uit bij de rivier de Ain waar deze  nog een smal riviertje was. Op een gegeven moment kwam ik fietsend langs de rivier langs hellingen die helemaal verbrand waren. Dit wel over afstand van 10 kilometer. De weg was daar ook deels afgezet omdat ze daar de verbrande bomen aan het kappen waren. Ik ging daar op zoek naar een camping en tot mijn verbazing vond ik die ook aan een stuwmeertje van de Ain. Daar dus mijn tentje opgezet.

Tot zover dag 12

Tonny

 

Dinsdag 18 oktober 2022

Besloten om een dagje op de camping te blijven. Na het ontbijt gevraagd waar de dichtst bij zijnde winkel is. Dat bleek een dorpje op ongeveer 9 km afstand van de camping. Dus eerst maar een boodschap gedaan voor de lunch en het avondeten. Kookspullen heb ik niet bij me dus veel fruit, rauwkost en brood en beleg gekocht. Terug op de camping  de was gedaan. Het was warm en zonnig weer. De was zou dus prima kunnen drogen.  Bij de receptie kreeg ik een stuk touw om te gebruiken als waslijn. De douche ruimte was een open gebouw. Dus ik heb gewacht tot het buiten warm genoeg was en ben toen gaan douchen. Het water was op prima temperatuur. Daarna ben ik aan mijn dag verslagen gaan werken die inmiddels ook op de website staan.

Inmiddels staat de teller op 1083 km.

Tot zover dag 13

Tonny

 

Woensdag 19 oktober 2022

Gisterenavond laat was de lucht kristal helder met een prachtige sterrenhemel. Liggend in mijn tentje hoorde een paar vissers een paar keer een vis binnen halen.  Aan het heftige gespartel en slaan op het water te horen moeten het een paar grote vissen zijn geweest. Vanochtend al mijn spullen weer ingepakt, daarna ontbeten en toen weer op pad richting Grenoble. 

De route volgde nu de rivier de Ain. Onderweg prachtige uitzichten over de Ain en de hoge rotsformaties. Daar heb  ik een paar mooie foto's van gemaakt. De weg slingerde met de rivier mee. Na een kilometer of 30 was de Ain enorm veel breder geworden dan waar de dag begon. Gelijkelijk werd het landschap een stuk vlakker.  Aangekomen net na de middag in het stadje Neuville sur ain zag ik een mooi parkje langs de rivier. Daar hield ik mijn lunchpauze op een bankje in de zon. Het was toen al rond de 24 of 25 graden en licht bewolkt. Zoals elke keer kwamen er ook nu meerdere mensen langs wandelen die van alles wilden weten en ook foto's maakten. Het vervolg van de route was bijna helemaal vlak. Ik zag veel akkers die al weer waren ingezaaid. Naar het leek met een wintergraan. Maar ook weilanden die er rijkelijk groen bijlagen. Dan begon de zoektocht naar een overnachtingsplek. De eerste camping was gesloten. Dus nog maar een 5 tot 8 km verder gefietst. Deze tweede camping had een bordje waarop stond geopend. Toen ik wilde gaan vragen was er eerst niemand te vinden. Er stonden wel meerdere auto's. Dus moesten ook mensen zijn. Ik trof een vrouw die vertelde dat de baas met vakantie was. De camping was allen open voor mensen met een vaste staanplaats.  Net toen ik weer wilde vertrekken kwam ze naar me toe en zij dat voor 10 euro de tent op mocht zetten. Er was alleen koud stromend water en de sanitair gebouwen waren afgesloten. 

Toen toch maar de tent opgezet. Kort daarna kwam er ook nog een kleine camper binnenrijden. Die hadden iets dergelijks te horen gekregen. Zij vertelden dat ze uit Hongarije kwamen en geen Frans spreken. Ze vroegen aan mij of het klopte wat ze dachten dat de vrouw hen verteld had. Ja dus!

Tot zover dag 14.

Tonny

 

Donderdag 20 oktober 2022

Afgelopen nacht begon het te regenen en dat duurde tot ongeveer 10 uur in de ochtend. Toen het eindelijk vrijwel droog was ben ik de tent uitgekropen en begonnen met inpakken. Vrijwel meteen kwam ook de Hongaarse vrouw naar mij toe en vroeg of ik een warme kop thee wilde. Dat kon ik niet afslaan. Terwijl zij thee maakte ging ik mijn tent droog maken en alles inpakken.  Tijdens het drinken van de thee had ik een goed gesprek met haar over wat zij en haar man kwamen doen in Frankrijk. Het bleek dat haar man een kaartbeeld had ontworpen waarop in heel Europa de waterstromen in kleuren in beeld werden gebracht. Heel praktisch voor vele organisaties en bedrijven o.a. om  bijvoorbeeld te zien waar je beter wel of juist niet kunt bouwen vanwege mogelijke wateroverlast. Het bleek al snel dat we veel gemeen hadden in onze visie op klimaat, milieu en ecologie. We wisselden gegevens uit en  namen afscheid. Het landschap was inmiddels een stuk platter met veel uitgestrekte akkers met grote irrigatie installaties. Ik kon flink doorfietsen en kwam al vroeg in de middag aan in het stadje Loyettes dat aan rivier de Rhone ligt waarin ook de rivier de Ain hier vlakbij uitmond. Op de kaart zag ik dat die zelfde rivier hier ook Isere heet. Dat is de rivier die ook door Grenoble stroomt. Ik had  nog niet ontbeten en ik besloot om in een restaurantje een soepje met wat stokbrood te eten.  Vervolgens ging ik verder richting de camping  waarvan ik had gelezen dat die het hele jaar open was. Dat bleek nog een 3 kilometer fietsen te zijn. Kort voordat ik bij de camping kwam fietste ik door een dorpje waar ik schoolkinderen zag lopen met hun juffrouw. Iets verder op liep een groepje mensen die de collega's van die juf leken te zijn. Ik fietste heel langzaam en zag die collega's heel nieuwsgierig naar mij kijken. Ik fietste hen langzaam tegemoet en vroeg of zij de leerkrachten waren. Dat bleek zo te zijn. Eerst ging het gesprek over mijn fiets en vervolgens vroeg ik hen over wat ze wisten over verduurzaming in het dorp. Daarover wisten ze van alles te vertellen. Zoals afvalscheiding en  recycling, zonnepanelen en duurzaam  bouwen, etc. Ik vertelde hen over het doel van mijn fietstocht zoals de doelen van de Green leaf award en de 17 duurzame doelen van VN. Zoals armoede bestrijding wereldwijd, schone lucht en schoon water. Ik vroeg hen ook of zij in  de klassen hieraan misschien extra aandacht wilden besteden in hun lessen. Daarover waren zij erg positief. Zij nodigden mij uit om een kop thee te komen drinken en nog wat verder te praten. Dat deed ik. Er werden ook foto's gemaakt van mij en mijn fiets en noteerde  mijn voornaam om die met de foto's te kunnen gebruiken tijdens hun lessen.

Bij de thee kreeg ik ook een lekkere croissant. Daarna vervolgde ik weer mijn  route  naar de camping. Op de camping aangekomen zag ik dat er ook half houten tenten stonden. Eentje daarvan bleek vrij te zijn. Met het oog op de voorspelde regen de komende nacht en morgen leek mij dat een goede plek om in te overnachten. Er staan ook twee gewone bedden in die tent. Wel moet ik mijn eigen slaapzak gebruiken. Die heb ik dan ook niet voor niets bij me.

Tot zover dag 15.

Tonny

 

Vrijdag 21 oktober 2022

Vannacht heeft goed geregend en ook voor de rest van dag was regen voorspeld. Omdat ook de was weer gedaan moest worden en ik tijd nodig had om allerlei administratie op orde brengen. Ook voor de green leaf award in Grenoble en omdat ik nu ruim op schema lig bleef ik vandaag op de camping. De ochtend bleef het droog maar in de middag vielen er een paar buitjes. Ochtends eerst lopend naar een plaatsje op ruim twee km afstand om boodschappen te doen. Onderweg zag ik een man en een vrouw op een veldje lopen zoekend met een mandje in de handen. Ik vroeg hen wat zij zochten. Champignons antwoorden zij. Ze hadden er nog niet veel gevonden.  Ik ging ook kijken  in bermen waar ik liep en zag inderdaad paddenstoelen staat dat misschien wel volgroeide champignons konden zijn. Terug op de camping sprak ik een Franse man. Hij vertelde dat hij zich zelf vervroegd pensioen had gegeven.  Reden was dat zijn vrouw ernstige kanker had gehad. Om van alle stress af te komen had hij zijn bedrijf en woning verkocht en zwerf nu met zijn vrouw door Europe met hun camper. Hij leek daar zeer tevreden mee.

Zijn vrouw heb ik niet gezien of gesproken.

Na een hele rustige middag waarin ik de was nog heb gedaan kwam in het begin van de avond  de buurman uit de tent naast mij naar mij toe. Hij vroeg of ik misschien fiets gereedschap had want zijn vrouw had pech met haar fiets.  Ik ging kijken wat het probleem was. De ketting was gebroken. Ik haalde mijn gereedschap te voorschijn en al snel lukte het om de ketting met mijn kettingpons weer te repareren. Zo heb ik vandaag ook nog een goede daad kunnen verrichten.

Tot zover dag 16

Tonny

 

 

Zaterdag 22 oktober 2022

Na een, ik mag wel zeggen bijna,  zwoele nacht waarbij de temperatuur niet onder 16 graden zakte maar er wel een kleine onweersbui overtrok, was de ochtend helder een iets koel. Ik zat buiten voor mijn tent te ontbijten toen ik iets verderop in het gras een groene specht zag hippen. Overigens aan  vogeltjes en gezang geen gebrek. Echt een genot om daar 's ochtends wakker mee te worden.  Na alles weer te hebben ingepakt fietste ik  eerst een stukje  terug om de middellandse zee route voor fietsers weer op te pikken. Ik heb besloten om eerst via het vervolg van deze route nog een stuk naar het zuiden af te zakken. Zo kon ik de grote wegen zoveel mogelijk mijden. Daar moet ik dan wel stukje voor om fietsen zoals  de hele route al tot nu toe. Er zat weer flinke klim aan re komen. Het was zaterdag en dan zijn veel winkels al vroeg gesloten. Dus ik ging eerst nog een brood halen bij de bakker. De bakker stond daarna bij de deur van de bakkerij te kijken naar dat vreemde voertuig. Hij zij je gaat een flinke klim tegemoet. Veel sterkte ( bon courage)!

Mijn routeplanner lieg zien dat ik tot bijna 500 meter hoogte moest klimmen. Het eerste deel begon flink stijl.  Uiteindelijk kwam dan toch aan in Chatonnay vanwaar in een andere route zou gaan volgen.

Ik pauzeert daar op een bankje naast de bibliotheek. Er kwamen twee dames aan die mij vroegen over mijn fiets. Ik vertelde hen ook over  het doel van mijn fietsreis en toen vertelden ze mij dag ze vandaag een activiteit hadden georganiseerd voor ouders met kinderen over biodiversiteit o.a. in de bossen. Ze gaven mij  een  boekje met daarin meerdere activiteiten in oktober en november. Zie: www.forestivites.fr 

Dat bleken activiteiten  te mede in het kader  van de green capital award van Grenoble. Dat was een  mooie link met mijn fietstocht.

Ik vervolgde mijn tocht met een andere route richting Grenoble. Ik ook meteen op zoek naar een camping. Die was er wel maar helaas gesloten. Dus voor niets een klimmetje  gemaakt. Zo kom wel aan mijn kilometers. In een volgende plaatsje 8 km verder vroeg ik naar een camping. Eerst wisten daar niet over. Uiteindelijk toch iemand gevonden  die er een wist op 14 km afstand. Die was niet helemaal in de goede richting,  maar omdat het de enige leek toch daar maar naar toegefietst. Nu staat ik dus op de camping bij Paramans en blijft er nog 60 km over tot Grenoble. Veel te vroeg dus omdat ik pas woensdag 26 oktober in Grenoble wordt verwacht. 

Tot zover dag 17.

Tonny

 

Zondag 23 oktober 2022

Zondag ben ik bijna de hele dag op de camping gebleven. Een heerlijk rustige dag. Naast mijn klein tentje is een groot afdak voor campinggasten net lange banken en tafels en enkele tuinstoelen. Er is ook een keukentje met een kooktoestel op gas en een elektrisch oventje. Dat komt ook goed uit uit want deze twee dagen is de regen en onweer verwachting hoog. Laat in de middag ben het dorpje ingelopen. Behalve een kerk, gemeenschapsgebouw en een slager zag ik geen voorzieningen. 

De weggetjes in het dorpje waren stijl. De muren van de oude gebouwen waren opgetrokken met grote grindstenen van tenminste 15 cm doorsnede afgewisseld met bakstenen en stukjes van pannen. Ertussen zat specie om alles bij elkaar te houden. Een mooi gezicht omdat alle lagen netjes waterpas opgemetseld waren.

Op de terugweg kwam ik langs een heel oude wasplaats langs een klein beekje of stroompje. Vroeger werd op dit soort plaatsen de was gedaan. Hier was er een historisch monument van gemaakt.

Terug op de camping nog wat gegeten en daarna vroeg in mijn tentje.

Tot zover dag 18.

Tonny

 

Maandag 24 oktober 2022

Laat gisterenavond kwam er nog een auto niet ver van mijn tentje aanrijden. Ik hoorde dat er iemand uitstapte en een tentje begon op te zetten. Om de haverklap ging er een portier open en werd weer dicht gegooid. Niet een omstandigheid om gemakkelijk bij in slaap te vallen.

Gelukkig duurde dat niet lang en ging het bezoek ook slapen. 

Vanochtend kort na 6 uur begonnen de geluiden opnieuw. Bovendien had hij de verlichting in de overkapping ontdekt. Die liet hij ook aanstaan toen hij wegreed.

Blijkbaar moest deze gast vroeg naar zijn werk. Kort nadat het licht was geworden stond ik op at de laatste restjes van voedselvoorraad op en kleedde mij om voor inkopen in een stadje op 7 km afstand waar wel winkels en bank waren. Onderweg begon het iets te regenen. Genoeg om even te stoppen en de regenkap op de fietsopening vast te maken. Aangekomen in het stadje begon het wat harder te regenen. Ik pin eerst wat geld bij de bank en ging naar naar de supermarkt boodschappen doen. Inmiddels was de lucht behoorlijk grijs tot zwart geworden en tekende het flink. Gelukkig had ik een paraplu bij me. Daarmee liep naar de bakker iets verder op.

Ik kocht twee kleine broden. Wat opviel toen ik moest betalen is dat ik kin kiezen uit pinnen en betalen met papier geld.

Ik betaalde met papier geld en daarvoor stond er naast de kassa een geldautomaat. Daarin kon ik papiergeld invoeren. Het geld werd automatisch gestand en gaf ook automatisch wisselgeld terug zowel papiergeld als munten.

Vermoedelijk wat systeem ingevoerd wegens corona en zo goed bevallen dat ze het blijven gebruiken. Ook wel praktisch want betalen met vals geld lukt nu niet meer. Buiten was het inmiddels gaan stortregenen. Na een stukje gelopen en even geschild te hebben liep ik terug naar de bakker omdat ik zag dat de bui voorlopig nog niet voorbij was. Bij de bakker kon ik een kopje thee met wat erbij gebruiken. Er stond ook tafeltje met twee stoelen. Toen de regen en onweer overgestoken leken te zijn ging ik weer en bracht mijn spullen naar mijn fiets en stapte in. Nog voordat ik kon wegrijden begon het opnieuw te hozen. Met fiets red ik onder afdak om de bui af te wachten. En nog twee keer voordat het eindelijk  opklaarde. Terug op de camping ging ik onder overkapping wat zitten eten de drinken. Plotseling begon het hevig te onweren en pijpenstelen te regenen. Er zaten zelfs flinke hagelstenen bij. Dat herhaalde zich die middag nog een paar keer. Tegen de avond klaarde het eindelijk definitief op en kon ik nog een eind gaan wandelen. Ik zag onderweg meerdere boomgaarden met walnoten bomen.

Tot zover dag 19

Tonny

 

Dinsdag 25 oktober 2022

Gisterenavond laat kwam in donker de "buurman" die nog niet gezien of gesproken had zijn tentje afbreken en meenemen. Ook nu geen woord en geen gezicht omdat het dus al donker was. Vandaag kwamen meerdere mensen met campers naar de camping. Ook hier is het nu twee weken herfstvakantie voor de scholen en daarom wat meer leven op de camping. In de loop van dag kwamen er een aantal mensen geïnteresseerd kijken en vragen over de ligfiets. Daar na  ik alle tijd voor. Er waren ook drie jonge mannen uit Moldavië die verwonderd kwamen kijken en informeren. Ze spreken redelijk Frans. Blijkbaar werken ze hier in de omgeving al langere tijd. Een van hen vroeg of ik het niet koud had nachts in de tent. Ik realiseerde me dat ik inmiddels al drie weken min of meer buiten leef en de thermostaat van mijn lijf blijkbaar wat hoger staat dan van iemand die gewoon in een woning woont. Nee tot nu toe heb ik het nachts niet koud. De temperatuur hier komt nachts tot nu toe ook niet onder de 12 graden en is overdag  boven de 20 graden. Eind van de middag had ik mijn  voedsel voorraad vrijwel opgepeuzeld. Op internet zag ik dat er in het dorpje op 700 meter lopen een winkeltje was met streekproducten. Daar heb ik wat fruit en kwark gehaald. Helaas was de bakker op maandag gesloten. Voor morgenochtend heb ik nog wat muesli voor inde kwark. Morgenochtend begin ik aan de laatste etappe naar Grenoble. Nog 60 km. Onderweg kom zeker winkels tegen.

Voordat het donker werd nog even een wandeling gemaakt over landelijk weggetje met o.a. walnoten boomgaarden. Die zie ik hier veel. Ook nog heel jonge aanplant. 

Nu slapen en morgen fit op pad.

Tot zover dag 20.

Tonny